رکاب زدن دور ایران برای توجه افکار عمومی نسبت به تالاب هامون و سیستان:
آذرسا؛قربانی
⭕️🟢«من هامونم؛ فریادی بر زخم‌های بی‌آبی رکابزنی برای حیات تالاب فراموش‌شده
در روزگاری که خشکی تالاب‌ها به تلخی مرثیه‌های بی‌پایان بدل شده، گروهی از دل‌نگرانان طبیعت ایران، دوچرخه به دست و دل به راه، با شعار «من هامونم» سفر خود را به‌سوی هامون آغاز کرده‌اند. این کاروان نمادین، نه فقط رکاب‌زنان در جغرافیای ایران، که پیام‌آوران دغدغه و زندگی برای یکی از بزرگ‌ترین تالاب‌های بین‌المللی کشورند: هامون؛ زخمی که سال‌هاست از بی‌مهری آب و غفلت انسانی رنج می‌برد.
در حرکتی بدیع و امیدآفرین، آقایان نخعی و همراهانشان در قالب پویش ملی «من هامونم» با دوچرخه‌سواری در مسیرهای طولانی از استان‌ها و شهرهای مختلف ایران عبور کرده و در مسیر خود از گنجینه‌های طبیعی و ملی همچون جنگل‌های هیرکانی، تالاب میانکاله، خلیج گرگان و دیگر زیست‌بوم‌های ارزشمند دیدار کردند. هدف این رکابزنی، جلب توجه افکار عمومی و مسئولان به وضعیت اسف‌بار تالاب بین‌المللی هامون و اهمیت احیای حق‌آبه این پهنه آبی ارزشمند است که در خطر نابودی کامل قرار دارد.
این کاروان دوچرخه‌سواران که در مسیر رسیدن به سیستان هستند، در گرگان با فراخوان و هماهنگی بنیاد نیمروز سیستانی‌ها مورد استقبال گرم جمعی از بزرگان، معتمدین، اعضای هیئت امنای حسینیه سیستانی‌ها، مدیران بنیاد نیمروز و اصحاب رسانه قرار گرفتند.
در این مراسم، حضور تیم خبری صداوسیمای مرکز گلستان جلوه‌ای رسانه‌ای به این حرکت بخشید و پوشش خبری این رخداد زیست‌محیطی را به‌عهده گرفت.
محمد آذری، بنیان‌گذار و مدیر بنیاد نیمروز سیستانی‌ها، ضمن تشکر ویژه از مدیرکل، معاونین و خبرنگاران صداوسیمای گلستان و تمامی اصحاب رسانه و فعالان محیط زیست حاضر در مراسم، گفت:
«امروز، نه فقط دوچرخه‌سواران که همه ما باید خود را “هامون” بدانیم. هر رکاب این مسیر، فریادی است از جان برای بیدار کردن وجدان‌های خاموش و احیای زندگی در منطقه‌ای که روزگاری مأمن هزاران پرنده، ماهی، و خانواده بود.»
این حرکت نشان داد که برای حفظ طبیعت ایران، هنوز قلب‌هایی می‌تپد، پاهایی رکاب می‌زند و صداهایی برمی‌خیزد. اگر هامون بمیرد، بخشی از هویت و حافظه طبیعی ایران خاموش خواهد شد. این صدای دوچرخه‌سواران، پژواکی است که باید در گوش زمان طنین انداز شود؛ تا شاید آب، دوباره جاری شود، و زندگی به هامون بازگردد.
🔹رکاب‌هایی برای زنده نگه‌داشتن هامون؛ تلاشی مردمی برای جلب توجه به بحران زیست‌محیطی تالاب هامون
در ادامه مسیر ملی پویش مردمی «من هامونم»، دوچرخه‌سواران این حرکت زیست‌محیطی با عبور از استان‌های مختلف، وارد شهر گرگان شدند و با استقبال گرم جمعی از بزرگان، معتمدین، اعضای هیئت امنای حسینیه سیستانی‌ها، مدیران بنیاد نیمروز سیستانی‌ها و اصحاب رسانه همراه شدند.
این حرکت به همت و فراخوان بنیاد نیمروز سیستانی‌ها و در راستای جلب توجه افکار عمومی نسبت به وضعیت بحرانی تالاب بین‌المللی هامون شکل گرفته و هدف آن، زنده نگه‌داشتن نام و حق‌آبه‌ی این زیست‌بوم ارزشمند است که طی سال‌های اخیر با خشکی و بی‌توجهی روبه‌رو بوده است.
رکاب‌زنان این پویش، از جمله آقای نخعی و همراهانشان، مسیر طولانی خود را با عبور از جنگل‌های هیرکانی، تالاب میانکاله، خلیج گرگان و سایر زیستگاه‌های مهم طبیعی ایران آغاز کردند تا در نهایت به سرزمین سیستان برسند؛ سرزمینی که هامون در آن، روزگاری نماد زندگی، فرهنگ، کشاورزی و کوچ عشایر بود.
در آیین استقبال در گرگان، صداوسیمای مرکز گلستان نیز با اعزام تیم خبری، پوشش رسانه‌ای این رخداد مهم را بر عهده گرفت.
در حاشیه این برنامه، محمد آذری، بنیان‌گذار و مدیر بنیاد نیمروز سیستانی‌ها، ضمن تقدیر ویژه از مدیرکل، معاونین و خبرنگاران صداوسیمای گلستان و اصحاب رسانه گفت:
«هامون صدای مظلومِ طبیعت ایران است. این رکاب‌زنان حامل پیامی هستند از عمق جان برای زنده ماندن هامون. ما در بنیاد نیمروز، خود را متعهد می‌دانیم که این صدا را به گوش مسئولان و ملت ایران برسانیم.»
وی افزود: «حضور پرشور معتمدین، بزرگان، فعالان فرهنگی و رسانه‌ای استان گلستان نشان داد که دغدغه‌های زیست‌محیطی، فراتر از مرزهای جغرافیایی، دل‌های مردم ایران را به هم پیوند می‌زند.»
پویش «من هامونم» قرار است در ادامه مسیر خود با حضور در شهرها و روستاهای مسیر، پیام خود را به گوش مردم و مسئولان بیشتری برساند. این کاروان، نماد تداوم حیات، همبستگی ملی و حمایت از میراث‌های طبیعی ایران است.
۸
۹
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 20 در انتظار بررسی : 20 انتشار یافته : ۰